Bariera języka, obrazu, dźwięku, jest nieprzekraczalna dla ludzkiej myśli i emocji. Możecie poczuć namiastkę tego, co czuł autor, twórca, pisząc, komponując, malując. O ile proste i logiczne myśli można przedstawić w miarę prosto używając języka, o tyle bardziej skomplikowane myśli idee potrzebują już wprawnego mówcy, pisarza. Najgorzej z emocjami, nieopisywalnymi słownie z założenia. Gdy ktoś mówi "smutek", nie poznajemy jego smutku, tylko odnosimy słowo do własnego doświadczenia, które jak każdy z nas jest inne. To wieczne przekleństwo ludzkości. W emocjach zawsze jesteśmy samotni.
Eternal question (which answer is known very long), "do you feel what i feel?"
Barrier of our language, image, sound is impassable for human's thought and emotion. You can feel just a surrogate of what creator had felt, when has been writing, composing, painting. Simple and logic thoughts can be expressed quite easily using language, but more complicated thoughts and ideas need more skilled speaker, writer. Worst thing is with emotions, indescribable from definition. When someone say "sadness", we don't know his sadness, we only relate the word to our previous experiences, which, as every of us, is different. That's the eternal curse of humankind. We are always alone with emotions.
piosenka i zdjęcie na dziś:
today's song and photo:
